Oogproblemen

Mijn lenzen waren bijna op en ik was van plan aan mijn ouders te vragen om nieuwe mee te brengen van het kruidvat. Mijn ouders komen namelijk volgende maand. Vermits ik toch een verzekering heb, en ik de laatste tijd last heb gehad van mijn ogen toch maar een afspraak gemaakt met de oogarts. Dat dacht ik toch, ik had een afspraak om 2uur 20. Vermits ik het ondertussen al een beetje ken, ze slaan u dood met papierwerk, was ik 20 minuten op voorhand daar. Uiteindelijk was ik om 5 uur buiten. Eerste werden mijn ogen onderzocht door een technieker, dan door een oogarts ( vermoed ik), dan opnieuw door de technieker. En op het laatst door een OD ( blijkbaar niet hetzelfde als een MD). Ik had ondertussen verteld dat ik af en toe wat last had van mijn lenzen, vermoedelijk van de airco, vooral het laatste weekeinde had ik etterende ogen gehad. Blijkbaar was het normaal dat ik last had van mijn lenzen want ik had "chronic dry eyes" en een infectie op mijn beide ogen. Mijn ogen waren ook slechter geworden maar dat kon te verklaren zijn door de infectie. Dus geen lenzen meer en na 2 weken terugkoment. Vermits ik geen bril heb, gaf hij mij een voorschrift mee. De volgende dag gaan werken zonder lenzen, zeer vervelend vooral dat ik geen auto kon rijden stoorde mij enorm. Via het internet kon ik een bril bestellen 50 dollar alles erop en eraan en na max. 4 dagen aan huis geleverd. Twijfel, zou ik wel of niet, toch maar naar een aantal winkels gebeld en bij eentje kon ik terecht voor "1 hour service". Je gaat naar de winkel, kiest je montuur en als het voorschrift simpel is ( niet bifocal of astigmatisme) dan heb je na een uur een bril. Ze waren bovendien providers voor mijn verzekering dus het grootste deel werd terugbetaald. Ik dus zonder bril (voorzichtig gereden) naar daar en met bril en een helder zicht terug naar huis. Dat uurtje gaf mij de gelegenheid om eens rond te kijken in het winkelcentrum, effe extra ontspanning is altijd meegenomen. De meningen zijn verdeeld, Hugo vind het niet geslaagd, collega's op het werk vinden het mooi (Europees). Ik ben vooral blij dat ik binnenkort mijn lenzen terug aan mag.

Feestjes, feestjes allemaal feestjes ....

Zaterdag 5 mei; verjaardagsfeestje van het jongste dochtertje van een collega. Het meisje ( tot mijn grote schande ben ik de naam vergeten) werd 3 jaar. De eerste keer dat we de mama en kindjes zagen was toen we hier pas waren, voor het eerste verjaardagsfeestjef van Jarne, december 2005. Ik werkte nog niet, Hugo was pas begonnen en de kinderen gingen nog niet naar school. Veel mensen, en zeker met kinderen kenden we dus nog niet. Jarne vroeg constant naar kindjes om mee te spelen. Vanaf 6 weken was hij altijd bij Jenny (onthaalmoeder) geweest en van september tot eind oktober was hij ook deels naar de kleuterschool gegaan. De eerste maand dat we hier waren zaten we op een apartementencomplex waar veel kinderen waren en die ook buitenspeelden. Er werden zelfs naschoolse activiteiten georganiseerd. We zaten echter te ver van Hugo's werk en hadden (hebben) slechts een auto waardoor ik door de dag nergens naar toe kon. Openbaar vervoer is hier heel slecht, een Texaan rijdt alleen meet een auto of een paard, en te voet ergens naar toe gaan is helemaal niet te doen. Alles ligt enorm ver uit elkaar en er zijn weinig voorzieningen voor voetgangers. Om een lang verhaal kort te maken, we zijn dus verhuisd naar een apartement recht tegenover Hugo zijn werk. Echter een omgeving met veel meer studenten en dus minder kinderen. Vandaar het uitnodigen van een collega van Hugo voor Jarne's eerste verjaardagsfeestje ver van huis. Die hele uitleg om te zeggen dat we op 5 mei uitgenodigd waren om de verjaardag van de jongste dochter mee te vieren. De kindjes konden buiten spelen in het water, of kliederen met bloem op een grote mat en de volwassenen konden praten en chips en ander snacks met dips eten . Onze 2 mannen zijn echter vies gevallen en die speelden dus samen met Ian liever binnen. Na de obligate cake, in dit geval waren het er twee en het zingen van happy birthday zat het feestje erop.
Maar de titel zegt het al, het was niet het enige feestje: op 12 mei hadden we het feestje voor Ian's 3 de verjaarddag, op 20 mei was het katie haar feestje (5jaar). Dan hadden we op 27 mei een babyshower, vervolgens hebben we op 2 mei Asiko's feestje (5 jaar ) en op hetzelfde moment hebben we ook het afscheidsfeestje van Pablo en Diana. En als top of the bill hebben we op het werk ook nog een babyshower georganiseerd voor 2 zwangere collega's. Uitgebreider verslag volgt, indien tijd.

Small talk

Ik probeer Tibe op te pakken; Tibe gaat ondertussen verder met springen. Bonk, tegen mama's kin. "Jarne dat is niet om te lachen". Jarne verondschuldigent "Mama, dat is mijn brain dat mij doet lachen."

Effe snel

Morgen ga ik proberen om eens wat uitgebreider te loggen. Maar deze vond ik mooi genoeg om nog effe te melden. Deze avond verlieten we de school op het moment dat een mevrouw met haar kind binnenkwam. Wij stonden de visjes te voeren en de mevrouw zei tegen haar kind over Tibe: "Look what a nice boy, he looks like baby Jesus".

Feestje

Te veel feestjes, te weinig tijd... Dus ook effe geen tijd om uitgebreid te bloggen. Alleen deze foto van TIbe en mama in de jacuzi.

Laat verslag van Vishnu's feestje: Pump it up

Laat want het feestje zelf vond plaats de 14de april.

Zondag 5 u 15 pm, feestje voor Vishnu. Niet bij zijn thuis maar bij "Pump it up". Meer dan de volledige klas , ouders en de lerares waren allen aanwezig. Een ruimte vol met opblaasbare klimrekken en glijbanen en een hoop kleuters dat kan niet mis gaan. Ook de ouders mochten meedoen, had ik niet bij stilgestaan toen ik mij klaarmaakte anders had ik vermoedelijk geen rokje aangedaan. Maar ondanks het rokje toch veel klimplezier gehad. We begonnen in een zaal en dan na ik een half uur werden we naar een tweede zaal geleid. Weer met opblaasbare dingen niet iets anders en toch ook weer niet. Vervolgens werd iedereen bijeengebracht in een kleine feestzaal waar pizza en cake werden geserveerd. Voor de jarige "prins" was er een opblaasbare troon, zodat de "onderdanen" hem na de maaltijd zijn geschenken konden brengen. De onderdanen kregen zelf ook nog een geschenkje mee, een zakje met de gebruikelijke snoepjes en een paar gadgets in flashy kleuren. Al bij al een geslaagd verjaardagsfeestje, hoewel ik toch een beetje het persoonljke mis van een kleinschalig feestje met een paar vriendjes en waar kindjes toch iets meer met elkaar kunnen spelen. Maar op deze manier voorkom je natuurlijk dat je als ouder te veel werk voor, tijdens en vooral na het feestje hebt.

Lijk mama 2: de verklaring

Hoe kan Tibe nu denken dat zijn en mijn haren dezelfde zijn? Maar neen, dat denkt hij ook niet. Hij wil alleen maar zeggen kijk ik heb haren op mijn hoofd lijk mama. Het soort haar doet er niet toe. Maar havermout met banaan en rozijntjes, dat eet hij wel degelijk lijk mama.