Afscheid

Er wordt hier veel verhuisd, en daarom verdwijnen er regelmatig kindjes uit de klas van Jarne en Tibe. Woensdag verhuist Vishnu, Jarne's beste vriend. Volgens Jarne gaat hij nog terugkomen, maar spijtig genoeg is dat wishful thinking. Vishnu's papa woont in California en nu heeft zijn mama daar ook een job gevonden en word dat hun nieuwe huis. Morgen komt hij nog een halve dag en dan 's avonds zit hij al op het vliegtuig. Zijn mama begint al de volgende dag in haar nieuwe job. We (vooral Jarne en Tibe) zullen hem missen.

Verliefd

Jarne is verliefd, op Madison die ook op Tibe's verjaardagsfeestje was. Een jaar ouder en een hoofd groter maar dat vormt blijkbaar geen bezwaar. Hij vind haar mooooooi, zegt ze tegen haar mama. Dus de dag na Tibe's feestje wou ze al van 's morgens terug komen. Rond de middag belde haar mama en we spraken af om terug te gaan zwemmen. Dus Madison kamde haar haren, lakte haar nageltjes en stond rond 2 uur 30 voor ons deur. En het weer was mooi, zoals het hoort te zijn in Texas, zon. En Madison en Jarne amuseerden zich, ze gaven elkaaar vele kusjes en zijn 2 keer getrouwd. Er was ook effe een kink in de kabel, traantjes en ruzie toch zeker voor 2 minuten, daarna was de liefde terug.

Hiep hiep hoera TIbe is 3 jaar

Volgens Jarne pas op zaterdag en dan ook pas nadat hij de kaarsjes had uitgeblazen maar officieel was het dus vrijdag D-day. Tibe werd tot kleuter gepromoveerd, dus vanaf nu zonder tutje slapen, altijd op het potje gaan en geen potje maken van zijn eten. Hoop doet leven.
Vrijdag morgen had hij al drie kaarsjes mogen uitblazen en zaterdag was het dan eindelijk zover: feest. Moeke was zo vriendelijk geweest om piet pieraat spulletjes op te sturen waarmee we het huis konden versieren, kwestie van de Amerikanen ook een beetje Vlaamse "cultuur" bij te brengen, ;-)
Eerst spelen en eten, ik had voor broodjes en beleg, fruit en chips en dip gezorgd en daarna naar het zwembad. We hadden geluk de zon scheen, dus het water bracht de broodnodige verkoeling. We besloten de taart aan het zwembad te eten en net toen ik daarmee aankwam begon het te stortregenen. Gelukkig is er een groot deel overdekt, dus kaarsjes blazen en taart eten ging perfect. Bovendien had de regen alle andere mensen weggejaagd dus hadden we alle ruimte voor ons alleen. Vijf minuten later hield het op met regenen en langzamerhand gingen de mensen naar huis. Volgens Jarne veel te vroeg, Jarne is de persoon die bij alle feestjes het licht wil uitdoen, ik kijk al uit naar zijn tienerjaren.

Verdriet

Gisteren, Jarne en Tibe lagen in bed. En naar "goede" gewoonte moeten mama of papa dan een tijdje bij hun slapen. Gisteren was ik moe en ik wou mij al omkleden. Dus, mama komt dadelijk terug nu moet ik even mijn pyjama gaan aandoen. Bovendien, we hadden er op het werk nog over gepraat, je moet kindjes gewoon laten wenen. En wenen dat deed hij, of liever brullen. Toen ik even later uit de badkamer kwam liep hij ook al rond, al schreuwend. Opgepakt en terug in bed gelegd en er toch maar gaan naastzitten. Tibe nog altijd wenend telkens opnieuw een zinnentje brabbelend. "Tibe wat zeg je nou?". En eindelijk verstond ik het, " Ik ben zoooo verdrietig, snik, snik".

allegaartje

"Tibe, niet met het water spelen, dat is drinkwater, als wij alle water opdoen hebben andere mensen en dieren geen drinken meer en dan gaan ze dood." Tibe " Maar dan kunnen ze toch melk drinken".
Een zomer vol regen, en nu is de zomer al voorbij . Seaworld is vanaf volgennde week niet meer open tijdens de week, en deze week slechts tot 6. Daar gaan onze plannen.
Zaterdag feest voor Tibe: voorlopige prognose, vrijdag en zaterdag geen regen, andere dagen wel. Hopelijk blijft dat zo.
Vorige week een pakje van bobo met cadeautjes voor de verjaardag. Jarne kon niet wachten, moest dadelijk weten wat erin zat. Tibe had meer geduld, tot gisterenavond, toen moest het pakje open. De kaarten die wachten nog tot hij effectief verjaart, vrijdag dus. Toch een geduldig mannetje onze Tibe.

Plannen

Zojuist hotel geboekt: 2 nachten Houston en 1 nacht Galveston, voor het eerste weekend van september. Laborday: beslist een dag om vakantie te nemen. Alles online geboekt, dus totaal geen idee waar we gaan terecht komen, spannend.

Stank voor dank

Zo naar school gaan is toch vermoeiend voor kleine mannen dacht ik. Dus in samenspraak met mijn baas zijn mijn uren ietswat flexibel. Ik probeer dus meestal voor vijf uur weg te gaan om mijn "arm schaapjes" op tijd thuis te hebben. Dat zullen ze wel fijn vinden, dacht ik naief. Neen dus, . "Je komt ons altijd te vroeg halen, ik wou nog buiten spelen", zeur, zeur, klaag, klaag. Serieuze opdoffer voor mijn zelfvertrouwen.

Aankoop / babybezoek

Gisteren eindelijk, na jaren twijfen toch een camcorder gekocht. Filmpjes maken met een fototoestel gaat namelijk niet zo goed. Dus hopelijk als ik het een beetje onder knie kan krijgen, binnenkort premiere hier exclusief op dit log. Komt dat zien, komt dat zien! Alleen vandaag gemerkt, foto's maken en video maken terzelfdertijd kan niet, te weinig handen. Dus wel bewegend beeldmateriaal van de baby die we bezocht hebben, maar geen foto, dzju. En met het beeldmateriaal is geloof ik ook iets niet juist. Maar de baby was heel mooi, klein en fijn, 1 maand oud. Sophia, met een mama uit Turkije en een papa uit Brazilie. Binnenkort gaan ze allemaal in Brazilie wonen en gaat Sophia met mama Turks en met papa Portugees praten,. En als mama en papa alletwee moeten luisteren zal ze Engels moeten brabbelen.

Seaworld

Zaterdag, twee uitstapjes in de aanbieding. Verjaardagsfeest, naar dat was met laser en schieten en eigenlijk voor grotere kinderen. Bovendien hadden we geen zin in cake met icing ( Jarne wel, die zijn smaak krijgt al wat Amerikaanse trekjes). En vermits Jarne 's morgens al te kennen had gegeven naar Seaworld te willen gaan en wij wegens de vele regen dit jaar onze abonement nog niet hadden gebruikt. En we waren niet de enige met dat idee, overvolle parking. Eerst eventjes rondgewandeld, gaan eten in de auto en dan waterpret. Jarne en Tibe wilden absoluut eens een ritje in de boomstammen maken, maar 's namiddags stond daar te veel aanschuif. Later zullen we dat doen, belofte maakt schuld dus 's avonds wij allen in de rij. De rij was minder lang, maar toch nog 45 minuten wachten voor we konden plaats nemen in ons boompje. We zaten, en toen, toen werd alles stilgelegt want voor ons was iemand in paniek geraakt, die persoon moest eruit worden gehaald en dan moesten ze nog wachten tot die persoon buiten de "safety zone" was gebracht. Twintig minuten later was het dan zover. Plezant, maar de 2 steile hellingen waren toch iets te veel voor de kerels. Ze vonden het wel plezant, maar volgende keer gingen ze het toch niet meer opnieuw doen.

Al bij al 11 uur 30 was het voor alleer ze in hun bedje lagen, en tot op heden zijn ze nog niet van gedacht veranderd: voor hen geen boomstammen meer.

Moe

Ik zit te suffen voor mijn computerscherm, en hoe komt dat? Te laat gaan slapen, zeker. Neen, wel deze morgen voor het werk/school al gaan zwemmen. En daar word je moe van, ook al moet je dat zwemmen met een korreltjes zout nemen. Dit is toch het echte leven, voor de arbeid effe ontspannen in het water en ontbijten naast de pool. Foto's volgen beslist als we het volgende week effe overdoen. Deze morgen namelijk met slaapkop fototoestel vergeten.

Uitleg bij vorige foto

Lag ik deze morgen in bed nog zalig te slapen, hoorde ik ineens klagelijk miauwen. Later aan de ontbijttafel vertelde ik Jarne van de poes, op dat zelfde moment hoorde Hugo de poes, opende de deur en ja, daar zat de poes. Snel melk gehaald en poes geknuffeld. Ze had een vlooienbandje aan, een naambandje en leek erg verzorgd. Toch moesten we ze, volgens Jarne mee in huis nemen, eten geven en als dan het baasje zijn poes zocht konden we die nog altijd meegeven. Een telefoontje maakte duidelijk dat de eigenaars in onze blok wonen, flatnummer werd niet medegedeeld, en dat ze de kat 's nachts altijd buiten laten. 's Morgens komt ze (of hij) altijd terug thuis, niet dus vandaag. Poes vergistte zich van deur. Deze middag effe thuis gaan eten, poes is er niet meer. Ik vrees deze avond teleurgestelde gezichtjes als de jongens van school komen.

Bezoek

Een echt fotomodel!