Nog een laatste maal

Heel lang niet geshreven, te veel gebeurd, te emotioneel. Maar zo stoppen gaat ook niet, voelt raar alsof er plots niet meer is. En dat is niet of toch niet helemaal. Niet meer in San Antonio maar terug in België. Effe in een notendop: relatieproblemen , ik met kindjes terug, bij mijn ouders ingetrokken, job gezocht, gevonden , kindjes naar school, opleiding voor job en job bezig. In augustus en juli op vakantie in SA, dat was nog 2008, dan huis gekocht, in november in huis, Jarne in 1 ste studiejaar in september, relatie knipperlicht maar nu toch definitief op rood. Effe ademhalen, het lijkt niks als je het op papier zet maar in het echt is het een emotionele rollercoaster. Dus niet meer geschreven sinds , het opschrijven lijkt het echt te maken, definitief. Het is natuurlijk definitief, maar het dringt niet altijd door. Voordien dacht ik dat je alleen heimwee kon hebben naar je geboorteland, maar geloof mij "sehnsucht" kan ook naar een gastland...